“Kitaplarınızı ücretsiz basıyoruz.” yalanından bahsetmek istiyorum: Böyle bir şey yok arkadaşlar. Hiçbir yayınevi -hele ki butikse- böyle bir enayiliği yapacak kadar ucuz olmamalı. Herkes yazar olsun diye uğraşmak nedir? Bu pespayeliğe bir dur demek gerek.
2010’lu yıllardan sonra gelişen bir furya var. Herkes yazar olabilir yalanını destekleyen sosyal medya, bu işe milyonlar akıttı ve bu işe yatırım yapan birkaç yayınevi; kitaplar basmak suretiyle köşeyi dönüp ikameti Bodrum’a taşıdı. Çatır çatır enayi parası yiyorlar.
Şimdi moda bütün masrafı yazara kitlemek oldu. Dosya iyi veya kötü olsun fark etmiyor. Başka yayınevleriyle çalışıp ortak iş gibi yazarları ve diğer yayınevlerini mağdur edenler de var. Bu konuda zarar gören bir yayıncı olarak konuşuyorum. Dosyanıza güveniyorsanız sabırlı olun.
Evet, yaptığınız iş çok kıymetli. Ama dünyanın en önemli işi değil. Lütfen, bu işlerin nasıl döndüğünü araştırın. Kitapların çok satılıp hiç okunmadığı bir ülkede yaşıyoruz. Bir yayınevinin sizden para istemesi gayet normal artık. Çünkü bir kitabı yapan sadece yazarı değildir.
Yazardan sonra kaç kişi var bakalım mı? Editör, mizanpajcı, grafik tasarımcı, ilk okumacı, son okumacı ve yayıncı. Bunlar sadece matbaaya girmeden evvelki emekçiler. Ne olursa olsun bu sektörden ekmek yiyen birçok arkadaşımız var. Emeğin ne demek olduğunu en iyi yazar bilmeli.
Bir yazar en azından tanınmamışken ve ilk kitabını çıkaracakken bir şeyleri göze almalı. Bu hem maddi hem manevi yıkım yahut inşa süreçleri olabilir. Az evvel bahsini ettiğim furyayla birlikte piyasaya on binlerce çöp kitap girdi.
Bu kitaplar okurun standardını düşürdüğü gibi birçok nitelikli kitabın da hakkına girmiş oldu. Yıllarca K. T. gibi adamlar liseli gençler tarafından büyük yazar sanılıp kitapları yüzbinler sattı. Vampir hikâyeleri, saçma sapan whatpad hikâyeleri yok sattı.
Ama Çalıkuşu, bu savaştan da galip çıktı. Neticede Türk edebiyatının en çok satılan kitabı. Nitelikli eserler zaman süzgecinde galip geleceklerdir evet ama benim savaşım bu eserlerin yüz sene sonra değil okura ilk sunulduğu günlerde ilgi görmesi içindir.
“Tek yaptığımız tutanak tutmak
Gerisi takdir-i mutlak”
