Yaşayan Bir Damar | Mustafa Celep | Ateş Bandosu’ndan

YAŞAYAN BİR DAMAR / Mustafa Celep

Şimdi

Yaşayan bir damar arıyorum patladı patlayacak

Sevgilim

Sen

Yaralarını açmalısın bir çiçek gibi dünyaya

Yağmura tapmaktan sarhoş bir kadın gibi

Sözgelimi yıkık köprülere bakarak

Bir sır gibi ağan güneş gibi köpürterek gövdeni

Ya da uzayan tırnaklarla eşeleyerek toprağı yani ölerek

Tam “çözüldüm” derken bir kadının şarkısı denli dokunaklı

“Derimin altında çağıldayan nehirlere” hınçla

Ve hınçla ve hınçla

Koşarak

*

Ka ka ka katran karası kapılar ardında

Ey benim çapa vuran çatık kaşlı oğlum dehey deheeeeeeeey!

Sen ey münadi ve kanayan

Nefretle yazıyorum senin tarihini

O karmaşık ruhunu bir yoksunluk olarak

Bir azap gibi arızalı arazilere aşk gibi

Suratımın ardında meselâ sancıyan yalnızlık

Yani diyorum ki ben

Kendinden geçerek dünyadan geçmek

Geçmek metropollerden

Geçmek kat kat devasa binalardan

Ve uçmak gümüş kanatlarla ben kasabalardan

Sıradanlaşarak iyice kap yanağı şehirlerde

Durup bir şarkıya başlamalı, başlamalı mı?

Sen ey münadi ve kanayan

Ger üstüme hüznünü çatlak sesini ger ger ger

Ey benim asil atım biraz cesaret

Bir gözyaşı kadar yakınız oysa dünyaya

Değil mi ki yaşıyoruz katmerlenmiş acılarla larla

Gerçekten, yosun tutmuş ve hırpani

Ürkü dolu bir hayatı, kışkırtılmış çocuklar olarak

Yaşıyoruz yaşamasına lâkin

Geçmiyor artık esrik atlar serin kanımızdan

Yani duruluyoruz

Bu iyi.

//::ATEŞ BANDOSU, Ebabil Y., 2007