12.
Sevgili dostum,
Sosyal medyada şair görünmek kolay.
Gerçek yaşamda şair olarak parlamak zor.
İlki faturası ödenmemiş bir yaşamdan doğuyor.
İkincisi maliyeti belirsiz bir yaşama doğuyor.
İkisi arasındaki fark, gerçek şairi ya parlatıyor ya da patlatıyor.
İnsan bu farkın bedelini ödeyince, uzay yerine cennete fırlatılmak istiyor.
Tanrı şairi sahiplensin.
Âmin.
13.
Sevgili dostum
İnsan ancak iyilik yapmakla şifa bulur.
Şairler şiir yazarak iyilik yaparlar.
Şiirine yaşamını katmış bir şairden kötülük beklenir mi?
Şair, diğerinin açığını kapatarak iyi şair olur.
Şairler kardeştir.
Sen benim iyilik meleğimsin kardeşim.
*
Şair iyilik uzmanı değilse şeytandır.
İnsan ancak iyilik yapmakla kendine gelir, kendi olur.
İyilik ki ince bir işçilik gerektirir.
Tanrı estetiğidir.
Açık kapatır.
Tanrıya açılan kapıdır.
Şairin eli o kapının kolundadır.
O kapıyı açınca başına cennet gelmiş gibi olursun.
Tanrının kötülük melekleri yoktur.
14.
Ne kadar çok yaşasa, yine de erken ölür şair.
Bir tek şairin biyolojik yaşı yok.
Şairi çok yaşama arzusu öldürüyor.
Şairde çok yaşama arzusunun adı sonsuzluk.
Ne kadar az yaşasa şair, yine de bizden çok yaşamış olur.
Bu dünya şaire dar geliyor olmalı.
Belki şiirini içine alabilecek büyüklükte başka bir dünyayı arzuluyordur.
Şairin biyolojik yaşı yok.
Psikolojik ölümü de.
[Yazarımızın Facebook notlarından derlenmiştir.]
Bir Yorum