13.
Evet, sevgili kardeşim.
Şiir eleştirisinde, sen ve ben, başkasının yapmadığını yapıyoruz.
Hüseyin Cöntürk’ün 1960’lı yıllarda yapıp bıraktığı bir mesleği icra ediyoruz.
Günümüz Türk Şiiri’ni, gelecek nesiller için, yakın plan okuyup yazıyoruz.
Nesnel/Namuslu bir eleştirel anlayıştan yola çıkıyoruz.
Nesnel anlayışı, gelecek okurlar yanılmasın diye uyguluyoruz.
Gide gide sonunda seninle başbaşa kaldık gibi görünüyor.
Olsun, demek ki yalnız kalmamışız.
Bir defa Türk şiiriyle yakından ilgilenme cesareti göstermişiz.
Türk şiiriyle yakın arkadaş olmuşuz.
Az başarı değil bu.
Türk şiirinden doğmuşuz.
Doğduğumuz toprakların ruhuna yoldaş olmuşuz.
Türk şiir eleştirisine itibarını iade etmişiz.
Bence iyi iş çıkardık.
Gerçi eleştirdiğimiz şairlerin belası da bulmadı değil bizi, ama olsun.
Şairlerin çoğunun belalı insanlar olduğunu bu vesileyle öğrenmiş olduk, az bir kazanım değil bu.
Bir şiirden daha iyi bir şiire koşmayı başka nasıl başarabilirdik?
Böyle böyle bugünlere geldik.
Bizden sonraki nesle, binlerce sayfa, gerçek manada yakın plan şiir eleştirisi metni hediye ettik.
Hüseyin Cöntürk’ten aldığımız eleştiri bayrağını Türk şiirinin ufkuna diktik.
Bütün bu yaptığımız mühim vazifeden sonra artık kendimizi beğenebiliriz.
Büyük şairin bizden beklediği, eleştirel bir başyapıt ortaya koymamızdı.
Bunu başardık.
Şimdi eleştirel bir şaheser ortaya koymakla ödevli olduğumuzu unutmayalım.
Şimdilik bunları söylemek istiyorum.
diğer 2 yazı için tıklayınız:
