ALLAH VE RESULÜ’NE SELAM OLSUN! ( S.A.V )
NUR SULTAN TURHAN
Selamların en güzeli Rahman ve Rahim olan Allah’ın adıyla Allah ve Resulü’ ne selam olsun. Selam olsun Sana ey Kutlu Nebi. Selam olsun sana ey asr-ı saadet. Sen yoksun ey Sevgili! Susamış gönüller Sana hasret, İnsanlık öksüz kaldı Sen yoksun Ya Muhammet (S.A.V) Mekke ağlıyor, Medine ağlıyor Senin yokluğuna ey Allah’ın Resul’ü ( S.A.V)
Çorak topraklar susuzluktan kavruldu Senin yokluğunda. Kur’an’ı ve Sünnetini bize miras bıraktın. ‘Benim Ashabım gökteki yıldızlar gibidir, hangisine tutunursanız doğru yolu bulursunuz dedin. Asr- ı Saadet’i, Ashab-ı Kiram’ı emanet ettin bizlere. Senin ümmetin olmak ne büyük şeref ey mübarek insan. Arzulardık asr-ı saadette yaşamayı, Senin yanında olmayı. Sana meftun gönüller, Sana muhtaç. Bedir’de savaşmayı, Uhud’da Hz. Hamza ( r.a ) misali şehit olmayı, Hendekte bir Selmani Farisi (r.a) olmayı ne çok isterdik ey Nebi. Hz. Enes (r.a) misali tedrisatın altında yetişmeyi ne çok isterdik ya Nebi!
Ya Resulülullah Şu halimize bak. İslam dünyası kan ağlıyor, Firavunlar sarmış her yanımızı. Zalimler işkence ediyor Müslümanlara. Gaflet uykusuna dalmış Müslümanlar. Heyhat! Nerde benim Resulüm! (S.A.V) Ayağa kalk ey insanlık , uyan artık şu uykudan, Müslümanlar feryad ediyor .Dünya fani , dünya boş. Mal-mülk yalan , ölüm gerçek. Salih amel, Kur’an, sünnet, iman bizi ihya edecek. İnsanlığın Efendisi Kutlu Nebi (S.A.V) bize kıyamet günü şefaat edecek. İmanı kavileştirin, Kur’an’ı okuyun, okuduklarınızla amel edin diyorsun ey Sevgili!
Bir Hz. Ebu bekir olsaydık ey Nebi! Doğruluktan ayrılmayan, sıddık ünvanı alan o mübarek insan. Senin yol arkadaşındı, dostundu Hz. Ebubekir. Bütün varlığını harcadı Allah uğruna. Oysa insanlık hayrı ve yardımı unuttu. Nerde kaldın ey Nebi (S.A.V) , gözlerimiz yollarda kaldı. Bir Hz. Ömer olmak yürek ister. O yokken hakkı, adaleti unuttuk, hurafeler sardı dört bir yanımızı. Biz Hz. Osman (r.a)’ın yerinde olmayı ne çok isterdik. Kur’an’ ı çok okuyan, haya, edep, ahlak timsali olan O aziz insanı hatırladık. Hz. Ali olmayı (r.a) kim istemez ki. Allah yolunda kahramanca savaşan, ‘Ben ilim şehriyim, Ali’de kapısıdır’ dediğin mübarek insan.
Hz. Hatice (r.a) olmak, ne bahtlı insan, ilk müslüman kadın, Peygamber eşi, vefakar insan. Çileler çekmiş islam yolunda, varlığını armağan etmiş o Kutlu yola. Mü’minlerin annesi olmuş, huzura ermiş, imanla. Ey Allah’ın Resulü (S.A.V) , Seni n özleminle yandık tutuştuk. Vahiy Peygamberi! Dinimizi öğrettin bize, Senden bize gelen en güzel hediye. İnsanlık cahiliyeden kurtuldu Senin varlığınla. Karanlıktan kurtuldu, kainat aydınlığa gark oldu. Kız çocukları diri diri toprağa gömülmekten kurtuldu, kadınlar köle ve meta olmaktan kurtuldu. Cenneti serdin annelerin ayaklarına. Hukuku, mirası, adaleti, ahlakı öğrettin insanlığa. Hz. Aişe’ye ( r.a) sordular Ashab-ı Kiram, Peygamberimiz’in ( S.A.V) ahlakı nasıldı? Diye Cevap verdi Hz. Aişe( r.a) Siz Kur’an okumuyor musunuz? Onun ahlakı Kur’an’dı dedi. Bir Hz. Aişe (r.a) olmayı kim istemez ki. En çok hadis rivayet eden kadın Sahabi. İlmi, dini öğretti hanımlara. Örnek oldu bütün insanlığa. Bir Hz. Fatıma ( r.a) olmak, ne kutlu insan . Yürüyşü, oturuşu, kalkışı tıp ki Sen, Resulullah’a (S.A.V en çok benzeyen insan. Hz. Hasan( r.a) ve Hz. Hüseyin’in (r.a) annesi. Hz. Ali’nin (r.a) mübarek eşi. Ne çileler çekmiş islam uğruna. Peygamber aşığı, babasına çok düşkündü Hz. Fatıma(r.a) . Onun yokluğunda hasretiyle kavruldu, gönlüne bir kor ateş düştü. O’na kavuşmak ise en büyük arzusu olmuştu. Resulullah (S.A.V) ölmeden önce senin kulağına bir şeyler fısıldadı, ağladın. Sonra yine Resulullah (S.A.V) kulağına eğildi, bir şeyler söyledi. Hz. Aişe( r.a) şaşırdı; Fatıma’nın (r.a) bir anda bu kadar değişik halden hale geçtiğine ilk defa şahit olduğunu gördüm. Ne söylemişti Sana, hem ağlamış, hem gülmüştün. Sordular Sana, Resulullah (S.A.V) ne dedi diye? Cevap vermiştin o esnada, ilk başta kulağıma Allah Resulü (S.A.V) şöyle dedi, vefatının yaklaştığını beyan etti. Yüce Dosta kavuşmaya az kaldı dedi, ağladım, ben Sensiz ne yapıyım Ya Resûlullah (S.A.V), Senin Yokluğuna dayanamam dedim, İkinci defa kulağıma eğildiğinde Ben vefat ettikten sonra Bana kavuşacak ilk kişi sen olacaksın dedi, güldüm, dünyalar benim oldu sanki dedin. Bu sözler Onun hasretiyle kavrulmuş yüreğine su serpti. Ey Fatıma! Senin yerinde olmak için dünyaları verirdim. Ruhumu feda ederdim, Allah ve Resulullah aşkına.
Salavat-ı Şerifler gönderelim aziz ruhuna. Ruhlar feda olsun Senin yoluna. Selam olsun Sana, Selam olsun İslam’ı dünyanın dört bir yanına yayan Ashabına! Allah Ve Resulullah Sevgisi var bağrı yanık gönüllerde. Nice Hamzalar, Fatımalar, Ömerler yetişti ümmetinin içinde. Ey Yüce Nebi! ( S.a.v) gel bekletme bizi. İnsanlığın iftiharı, övgüye mazhar güzel insan, girmem Cennete ümmetim olmayınca dedin. Sen yoksun ya Ey Resul( S.A.V), ümmetin ağlıyor, Allah ve Peygamber sevgisi yüreğimizde yaşıyor.
Ya Resulullah! (S.A.V) Bülbül nasıl aşıksa güle, bizde Sana öyle aşığız. Kıyamette Senin ümmetinin arasında, Livaü’l Hamd sancağının altında olmak isteriz. Şefaatini ümit ederiz, bana ve ümmetine şefaat et. (ÂMİN) İslam’ı, Senin Sünnetini yaşamayı ve yaşatmayı nasip et, Kur’an’ı okumayı, okuduklarımızla amel etmeyi bize nasip et.( ÂMİN) Gel Ey Kutlu Nebi! ( S.A.V) , İnsanlığın Serveri( S.A.V) Salavat-ı şeriflerle yâd edelim, kutlu doğumu, Sunalım sana selamların en güzelini. Hayırlara, hasenelere vesile olalım. Dualarımızla renk katalım kutlu doğuma, Tüm İslam ümmetinin kurtuluşu için dua edelim, dualarda buluşalım. Bu vesileyle tüm İslam Âleminin kutlu doğumu mübarek olsun, hepimiz hakkında hayırlara vesile olsun inşallah!
Şair der ki:
Kalem altın, kelam inci hemen derceyle derceyle / Teraziye koyup satma, yeri geldikçe harceyle.
Kâh çıkarım gökyüzüne
Seyrederim âlemi
Kâh inerim yeryüzüne
Seyreder âlem beni.
Kâh giderim meyhaneye
Dem çekerim aşk için
Kâh giderim medreseye
Hu çekerim HAK için
Sofular haram demişler
Bu aşkın şarabına
Ben doldurur ben içerim
Günah benim kime ne.(NESİMİ)
