Belediye şairi olmadım. Bakıyorum da sahip çıkacağı bir tek mısrası bile olmayan birtakım müteşairler, o söyleşi senin bu festival benim gezmekteler. İddia değil gerçeği söylüyorum. Benim koşturduğum kadar koşturan bir şair gösterin. Varsa getirin. Ki o da benim arkadaşımdır.
Şiirin artık ayağa düştüğü bu ortamda İstanbul’un imkânları elinin altında olmasına rağmen benim başardıklarımı başaramayan zevat kendini Türk şiirinde önemli yerlere konumlandırıyor. Hayır kardeşim, önce bağlı bulunduğun belediyeden istifa edeceksin.
Sonra sevsen de sevmesen de senin zamanındaki şairlerin kitaplarını tarayacaksın. İyi bulduğun şiirleri dile getireceksin. Ama yok di mi senden başka bu işi göğüsleyen şair. Bu ortamlara yabancı olan dayım bile bana dün akşam şunu söyledi:
“Sol bir belediye ile bu yaptıklarını yürütseydin senden âlâ şair saymazlardı.” Çünkü onların belediyelere ihtiyacı var. Bana Tanrı’m, şiirim ve sigaram yeter.
